akwarela,gwasz,tusz/papier, trzy arkusze zszyte sznurkiem, 30 x 71 cm
sygnowana,datowana i opisana tuszem p.d.: Zbigniew Makowski 14.V.1991. wg Rosso Fiorentino
na odwrocie napis wzdłuż górnej krawędzi oł.: Maddalena | 1991 | 30 x 71
"10 - II - 1992 jest to pierwsza wersja Tryptyku. Druga, nieco większa ma w Prawym [nieczytelne] zamiast tej Kuli tu (w stylu: Banal International) SPIRALĘ, co rzecz całą w stronę Borrominiego. Zabawne: Rosso Fiorentino * 1494 * Borromini 1599. Jestem w tak silnym stresie że tylko robienie Tryptyków Kombinowanych może mię sprowokować do pracy (anegdota o Wolfgangu Amadeé i jak go zmuszano do zerwania się z łóżka)."
"Il Rosso non aveva la natura speculativa del Pontormo, ma amava vivere la vita del nobile. Fu un tipico artista del manierismo, con tutta la fantasia e l'irrationalismo che comportava questo stile. - A PAWIAN? - zapytacie, - a MAJTKI? - a PARYŻ? to była PROSTOTA I „NATURALNOŚĆ" (!); I colori brillanti accentuano e isolano le figure individuali (Frederick Antal La Pittura Tra Classicismo e Manierismo) ta patetyczna teatralność ominęła mię była w 1955 kiedy zrezygnowałem z POZIOMEJ wersji Obrazu Dyplomowego (za świata RACJI więc, POJĘĆ, HIPOSTAZ, „UOGÓLNIEŃ") na rzecz mrocznych a groźnie w stronę tzw. „IRRACJONALIZMU" popychających tendencji i trochę un ravissement de l'âme tout entière (Karl Jaspers - Strindberg et Van Gogh), - ale bardziej tragizm od Miguel de Unamuno choć w 1955 nie było to najlepiej widziane nazwisko ale gdybym powołał się na Richarda Crashaw ośmieszyłbym się najzupełniej: w dobrym guście. Zbigniew Makowski 14.V.1991 wg Rosso Fiorentino; Sphaeram claudit curvatura [powinno być: quadratura]/Et sub ipsa clauditur./In hac Verbi copula/Stupet omnis regula/ Alanus ab Insulis/A Lille, ville dont elle est originaire".
Prezentowana praca jest przykładem wielowątkowości kompozycji Zbigniewa Makowskiego, który łączył motywy i tematy niekiedy odległe znaczeniowo. Mamy tu również do czynienia z cytatem ze sztuki dawnej - postać kobieca w części centralnej została skopiowana z obrazu „Zdjęcie z Krzyża" (1521) autorstwa włoskiego malarza manierysty Rosso Fiorentino. W tekstach zamieszczonych pod rysunkami znajdujemy nazwiska filozofów - Karla Jaspersa i Miguela de Unamuno, jak i angielskiego barokowego poety metafizycznego Richarda Crashawa czy francuskiego średniowiecznego teologa Alana z Lille. Przywołany przez Makowskiego fragment wierszowanego tekstu Alana odnosi się do idei kwadratury koła, mistycznego znaczenia kuli i tajemnicy wcielenia Chrystusa (dzieło Magistri Alani de Insulis de Incarnatione Christi Rhytmus).
Kompozycje Makowskiego to swoiste rebusy. Odczytując znaczenie rysunków, śledząc przywołane nazwiska autorów dawnych i współczesnych, odkrywamy tajemnice wyrafinowanego intelektualnie świata artysty i humanisty, jakim był Zbigniew Makowski.
