Jan Feliks Piwarski (1794 Puławy - 1859 Warszawa), "Kiszki z pieprzem gorące w Warszawie na Wolnicy", 1841

cynkografia/papier
Wymiary: 32 x 44 cm (w świetle passe-partout)
pochodzi z "Album cynkograficzno-rysunkowe warszawskie"; opisana na płycie u góry: 'Listopad 1841 r.', 'Album Rys. No. II' oraz u dołu: 'KISZKI Z PIEPRZEM GORĄCE | (w Warszawie na Wolnicy)', 'w Cynkografii Banku Pols'

Stan zachowania
praca oprawiona

Biogram
Protoplasta litografii w Polsce. Malarstwa uczył się w pracowni Józefa Richtera. W 1816 osiadł na stałe w Warszawie gdzie rozpoczął karierę urzędniczą jako kancelista w Komisji Sprawiedliwości, w 1818 został mianowany kustoszem gabinetu rycin przy bibliotece Uniwersytetu Warszawskiego oraz sekretarzem uniwersyteckiej Biblioteki Publicznej. W 1819 odbył podróż do Wiednia jako stypendysta Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Tam poznawał techniki graficzne pracując w Cesarskim Gabinecie Rycin u Adama von Bartscha. Po powrocie w jako kustosz Gabinetu Rycin zajmował się porządkowaniem, powiększaniem i opracowywaniem zbiorów. W latach 1821-22 współpracował z Gazetą Literacką pisząc o sztuce i historii. Na zlecenie W okresie 1820-30 z polecenia Towarzystwa Przyjaciół Nauk został sekretarzem i kierownikiem artystycznym wydawnictwa Monumenta Regnum Poloniae Cracoviensis. Wspólnie z Sewerynem Oleszczyńskim rozpowszechnił nową technologię litograficzną – cynkografię. W 1825 wyjechał do Berlina i Drezna w celach naukowych: poznawał tamtejsze zbiory sztuki i pogłębiał doświadczenia muzealnicze. Po upadku powstania listopadowego, w latach 1832-34 pracował przy likwidacji Gabinetu Rycin oraz Biblioteki Publicznej: skonfiskowane zbiory zostały wywiezione do Petersburga.