KRAUPE-ŚWIDERSKA JANINA (1921 - 2016), Prorok, 1955

monotypia, wymiar pracy: 53 cm,x 34,5, wymiar arkusza: 61 x 43 cm, sygn. przód lewy dolny róg: "monotypia Prorok" 1955, prawy dolny róg: J. Kraupe / 1955, praca nieoprawiona

JANINA KRAUPE-ŚWIDERSKA Urodzona w 1921 w Sosnowcu, zmarła w 2016 roku w
Krakowie. Była jedną z najciekawszych i najoryginalniejszych polskich artystek drugiej
połowy XX stulecia. Biograficznie i artystycznie dzieliła ze swoim pokoleniem rozmaite
doświadczenia: zarówno doświadczenie II wojny światowej, jak współudział w kształtowaniu
polskiego oblicza sztuki nowoczesnej. Studia malarskie w krakowskiej ASP rozpoczęła jako
siedemnastolatka, w roku 1938; równolegle, w latach 1945-48 studiowała grafikę w
pracowniach Andrzeja Jurkiewicza i Konrada Srzednickiego. Absolutorium otrzymała w roku
1948, a dyplom z malarstwa sztalugowego siedem lat później. Od roku 1948 do emerytury
pracowała w macierzystej uczelni. Artystkę od najwcześniejszych lat fascynowała jednak
zarówno sztuka, jak również pogłębione studia filozoficzne. Janina Kraupe-Świderska
kilkakrotnie reprezentowała Polskę na wystawach międzynarodowych: Biennale Sztuki w Saõ
Paulo (1965), Biennale Sztuki w Wenecji (1952, 1978), EXPO w Sewilli (1992). Prace
artystki znajdują się w licznych muzeach i kolekcjach prywatnych, między innymi w
Muzeach Narodowych w Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, Szczecinie a także w muzeach w
Bochum, Dortmundzie, Dreźnie, Florencji, Genewie, Kassel, Kilonii, Nowym Jorku,
Oxfordzie, Saõ Paulo czy Wiedniu.