Władysław ZAKRZEWSKI, ŻUBR (PSZCZYNA), Z TEKI ŚLĄSK

Akwaforta barwna, papier, 20 x 25 cm, sygn. ołówkiem l.d.: Pszczyna, p.d.: Zakrz; opisany na odwrocie przy p.g. krawędzi: W. Zakrzewski 21, naklejka z wystawy pośmiertnej w krakowskim TPSP, 1947 r., poz. 21; czerwona pieczęć Salonu obrazów, rzeźb, graBki Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków przy ul. Floriańskiej.

Studia w krakowskiej ASP u W. Jarockiego i J. Pankiewicza w latach 1922-24 uzupełniał w prywatnych akademiach malarskich w Paryżu. Zwiedził Konstantynopol, Węgry, Rumunię, Jugosławię, Grecję i Włochy. Po powrocie został uczniem Jana Wojnarskiego i od lat 30.XX w. zajmował się wyłącznie grafiką (miedzioryt, akwaforta, akwatinta, miękki werniks). Najczęstszą tematyką jego prac była architektura miast polskich, pejzaże nadmorskie i śląskie. Wykonał szereg cykli tematycznych: Teka Śląska, Teka Morska, Warszawa, Lwów, Bielsko, Zaolzie, Kraków; jest także autorem wielu ekslibrisów. W czasie II wojny światowej był żołnierzem AK (pseud. "Jacek"). Produkował miedziorytniczo fałszywe dokumenty. Zamordowany przez uliczny patrol hitlerowski. W krakowskim TPSP zorganizowano mu w 1947 roku wystawę pośmiertną.