Wymiary: 34 x 34 cm
sygnowany i datowany p.d.: W.Bębnowski 1918'
Biogram
Wacłąw Bębnowski był najmłodszym z czworga dzieci, ze względu na słabe zdrowie edukację odbierał w rodzinnym domu, wtedy też zauważono jest szczególne zainteresowanie sztuką. Dzięki przyjacielowi rodziny, malarzowi Janowi Chruckiemu, rodzice zdecydowała się posłać syna na studia artystyczne w Szkole Malarstwa i Rzeźby w Moskwie. Jednak ze względu na wychowanie w duchu patriotycznym, w roku 1888 r. przeprowadza się do Krakowa i podejmuje studia w Szkole Sztuk Pięknych, podówczas kierowanej przez Jana Matejkę. W okresie tym ma swoje pierwsze wystawy. Pod koniec lat 90 XIX wieku przeprowadza się do Warszawy, gdzie podejmuje współpracę z artystami takim Zygmunt Otto, artystą specjalizującym się w rzeźbie architektonicznej. Kluczowym momentem w karierze młodego rzeźbiarza było spotkanie z Leonem Wodzińskim, którego poznaje w czasie pobytu w Paryżu, ten zatrudnia go do renowacji kościoła św. Jana Chrzciciela w Służewie. Ze względu na długość trwania prac, artysta wraz z żoną przenosi się na Kujawy i decyduje się osiąść tam na stałe. W 1905 r. nabywa majątek w Aleksandrowie Kujawskim, gdzie mieszka aż do śmierci. Oprócz tworzenia rzeźb dla lokalnych świątyń trudni się także sztuką użytkową, przede wszystkim ceramiką. Po zakończeniu I wojny światowej artysta rozpoczyna pracę dydaktyczną w gimnazjum w Aleksandrowie Kujawskim. Wraz z wiekiem wystawiał coraz rzadziej, a pogarszające zdrowie nie pozwoliło mu na kontynuowanie pracy artystycznej.