Domański Juliusz, Tekst jako uobecnienie: szkic z dziejów myśli o piśmie i książce, Antyk, Kęty 2002, s. 206, [2], wymiary 15 x 21 cm. Okładka twarda, wydawnicza.
Będzie tu mowa o różnych wariantach jednej i tej samej idei, zgodnie z którą pismo i utwór literacki umożliwiają inną niż fizyczna obecność ludzi fizycznie nieobecnych czy to wskutek oddalenia przestrzennego, czy zwłaszcza w skutek biologicznej śmierci. Obecność ta może uchodzić za czystą metaforę, za ozdobnik stylistyczny, którego nie sposób brać dosłownie. W rzeczy samej jest ona - przynajmniej w swych początkach - tylko synonimem sławy, którą wszak cieszyć się mogą i często się cieszą również fizycznie obecni i żywi.
