Giuseppe Czapski - „Ricordi di Starobielsk”. Rzym [1945]

Giuseppe Czapski - „Ricordi di Starobielsk”.  Rzym 1945. Collezione „TESTIMONIANZE”.

Format:17x12cm. Stron:78, ilustracje.  Opr. kart. wyd. Zabrudzona okładka. Dodana ulotka. Egzemplarz częściowo nierozcięty.

Pieczęć własnościowa: "BIBLIOTEKA POLSKA IM. IGNACEGO DOMEYKI".

Dodana ulotka dotycząca kolekcji "Referencje" - fragment: "W krajach dotkniętych wojną nie ma już widzów: biorą w niej udział nie tylko żołnierze armii, ale także partyzanci, kobiety, dzieci, zbombardowane miasta, deportowani starsi ludzie, wszyscy pisarze... Dzisiejszy pisarz, przeżywający wydarzenia, to nie tylko literat, któremu zostaje zatrzymany rozwój artystyczny, ale także ten, który chce uformować swoją wizję w sprawie nowej wspólnoty. Nie można jeszcze powiedzieć, że jesteśmy świadkami przejawu nowej postawy moralnej pisarza wobec faktów, nie ulega jednak wątpliwości, że jej rozwój, naznaczony obecną wojną, oznacza przywiązywanie większej wagi do faktów niż do fikcji literackiej, bo autor pamięta tysiące istot oddanych wiecznej ciszy i innych niezdolnych do wyrażenia tego, czego doświadczyli."

Włoskie wydanie "Wspomnień starobielskich" Józefa Czapskiego. Dwie całostronicowe ilustracje : "Rysunek kozielszczanina", "Autoportret autora ze Starobielska".

Relacja z niewoli w sowieckim obozie jenieckim w Starobielsku, do którego autor trafił jako polski oficer jesienią 1939 roku. Był jednym z niewielu, który został przeniesiony do innego obozu, ocalając w ten sposób życie. Pozostali jeńcy zostali ofiarami zbrodni katyńskiej.

Józef Czapski [1896-1993] - artysta malarz, krytyk sztuki, publicysta, prozaik. Współzałożyciel grupy kapistów, redaktor "Głosu Plastyków", w czasie wojny więzień Starobielska, teren ZSRR opuścił z armią Andersa. Po wojnie zamieszkał na stałe w Paryżu.

Nieczęste.