Tellefsen Thomas - Autograf. Mazurek dedykowany hr. Genowefie Pusłowskiej, 1852

Autograf nut Thomasa Tellefsena. Mazurek dedykowany Genowefie Pusłowskiej, dat.: 3 Januar 1852 r. Wym.: 35,7 x 27,5 cm, 2 karty - na dwóch stronach zapis nutowy, na stronie tyt. zapis: "Mazurka a madame la comsesse G. Puslowska, Le 3 Januier 1852. T. T.", na papierze firmowym LARD-ESNAULT A'PARIS. Nieznany i niepublikowany wariant op. 14 nr 1 jednego z najwybitniejszych kompozytorów tamtego okresu. Po ok. dwóch latach oferowany Mazurek został przez Tellefsena zmodyfikowany, rozszerzony i dedykowany ks. A. Troubetzkoi. Opublikowano go w "Six Mazurkas pour Piano par T. D. A. Tellefsen" [wyd. S. Richault, Paris, 1853-1854]. W wersji dedykowanej dla G. Pusłowskiej Mazurek składa się z 83 taktów (schematów metrycznych), natomiast w wersji publikowanej dedykowanej dla ks. A. Troubetzkoi składa się z 157 taktów (dołożono m.in. Leggiero). Unikat.

Thomas Dyke Acland Tellefsen - ur. 26 listopada 1823 r. w Trondheim (Norwegia), zm. 6 października 1874 w Paryżu – norweski pianista, kompozytor i pedagog.

W latach 1844-1847 pobierał lekcje u Fryderyka Chopina. Apogeum kariery pianistycznej Tellefsena przypada na okres 1850–1860. Był wielokrotnie na tournée w Norwegii, Szwecji i Anglii. Skomponował 44 opusy: solowe utwory fortepianowe, dwa koncerty fortepianowe oraz muzykę kameralną. Kompozytor zadedykował swoje kompozycje głównie arystokracji polskiej (Czartoryscy, Pusłowscy, Braniccy, Świeykowscy, Potoccy, Mniszech), rosyjskiej i francuskiej. Po śmierci Fr. Chopina Tellefsen przejął jego uczniów. Chopin przed śmiercią wyraził życzenie, by Tellefsen dokończył pisanie planowanej przez polskiego twórcę szkoły na fortepian, która miała również zawierać analizę stylu gry. Po śmierci Chopina jego siostra Ludwika przekazała rękopisy zebranych kompozycji Tellefsenowi, który następnie w roku 1860 opublikował w wydawnictwie S. Richaulta w Paryżu 12-tomową Collection des oeuvres pour le piano par Frédéric Chopin en douze livraisons.

Utwory: op. 1 Quatre Mazurkas; op. 2 Nocturne; op. 3 Quatre Mazurkas; op. 4 Ave Maria; op. 5 Valses brillantes; op. 6 Tarantella; op. 7 Elegie; op. 8 Concerto pour Piano avec Orchestre; op. 9 Huldredansen; op.10 Adagio et Rondo; op.11 2e Nocturne; op.12 Theme original et Fantasie; op.13 Sonate; op.14 6 Mazurkas; op.15 2e Concerto pour Piano avec Orchestre; op.16 Feuilles d'Albumes; op.17 3e Nocturne; op.18 Grande Polonaise; op.19 Sonate pour Piano et Violin; op.20 Allegretto; op.21 Sonate pour Piano et Violoncelle; op.22 Toccata; op.23 La petite mendiante; op.24 Grande Mazurka; op.25 Grande Etude; op.26 Bruraslaatten; op.27 Valse; op.28 Ballade; op.29 Marche triomphale; op.30 5e Grande Valse et 6e Grande Valse; op.31 Trio pour Piano, Violin et Violoncelle; op.32 nr 1 Berceuse pour Piano, nr 2 Joyeux Refrain et Violon (ou Violoncelle), nr 3 Dans la Vallé, Idylle; op.33 Mazurka; op.34 Au travers d'un Songe; op.35 Air de Ballet pour Violoncelle; op.36 Capriccio appassionato; op.37 Sonate pour Piano et Violin; op.38 Impromtu pour Piano; op.39 4e Nocturne; op.40 Walhallafesten; op.41 Sonate pour deux Pianos; op.42 Melodies écossaises arr. pour Piano; op.43 Exercises en sixtes; op.44 Pavane de la Reine Elisabeth.

Opus 1 - Quatre Mazurkas - dedykowany dla Sophie Laporte (nr 1-4), 1849;

Opus 3 - Quatre Mazurkas - dedykowany dla ks. Marceliny Czartoryskiej (nr 1-4), 1849;

Opus 14 - 6 Mazurkas - dedykowany dla: ks. A. Troubetzkoi (nr 1-2); hr. Niny Branickiej (nr 3-4); hr. A. Mniszech (nr 5-6). 1853/1854;

Opus 24 - Grande Mazurka - dedykowany dla bar. Alphonse de Torhschild, 1857;

Opus 33 - Mazurka - dedykowany dla Jenny Lind-Goldschmidt, 1864.

Utwory dedykowane hr. Genowefie Pusłowskiej to: "Sonate" (op. 13 - Allegro moderato, Adiago, Rondo), 1853 oraz "Au travers d'un songe" (op. 34), 1868.

Genowefa Marya Paulina Emilia, ks. Drucka-Lubecka h. Druck, ur. 30.06.1820, zm. 23.02.1867, córka księcia Ksawerego Druckiego-Lubeckiego, męża stanu, gubernatora  cywilnego mińskiego i wileńskiego, ministra skarbu i spraw wewnętrznych Królestwa Kongresowego, rzeczywistego tajnego radcy cesarza rosyjskiego, członka rady państwa, Kawalera orderów: Orła Białego, rosyjskich: św. Aleksandra Newskiego, św. Włodzimierza 1-klasy, św. Anny 1-klasy, pruskiego Orła Czerwonego 1-klasy i saskiej Rucianej Korony 1-klasy oraz Marii z Scipionow del Campo, hrabiny włoskiej, damy Krzyża św. Katarzyny 2-klasy, starościanki lidzkiej. Żona Jana Władysława Adama Pusłowskiego. Kolekcjonerka dzieł sztuki. W latach 1851-1852 była uczennicą T. Tellefsena.