Stanisław EJSMOND (1894-1939), „Róże”

olej, tektura, 50 x 69 cm,
sygn. p.d.: S. Ejsmond
Rama po konserwacji.

Malarz, kształcił się u swego ojca malarza Franciszka Teodora Ejsmonda. Od 1910 swoje prace wystawiał w warszawskim TZSP. W 1929 w gronie artystów niestowarzyszonych na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu wystawił dwie akwarelowe kompozycje: „Róże” i „Rododendron”. Artysta kilkakrotnie zasiadał w sądach konkursowych TZSP, gdzie od 1937 pełnił szereg funkcji. Zaraz po wybuchu wojny we wrześniu 1939 wyjechał z Warszawy do Lublina, wywożąc zbiory Zachęty, m.in. „Bitwę pod Grunwaldem” i „Kazanie Skargi” J. Matejki. Zginął podczas bombardowania Lublina. Najchętniej malował kwiaty, martwe natury o motywach łowieckich, portrety. Tworzył w technice pastelu, posługiwał się farbami akwarelowymi i olejnymi.