Wacław Zawadowski (1891-1982), Martwa natura z kwiatami, ok. 1919

Olej, płótno; wym.: 65 x 54 cm; sygn. p. d.: Zawado

Na odwrocie stempel paryskiej firmy Lucien Lefebvre Follet. Stan zachowania: miejscowe podklejenia płótna, nieliczne ślady punktowania warstwy malarskiej.

Wczesna, kubizująca praca artysty. Bardzo rzadko pojawiająca się na naszym rynku sztuki.

Nie każde Muzeum Narodowe w Polsce może poszczycić się w swych zbiorach pracą Zawadowskiego. W
1910 roku rozpoczął studia pod kierunkiem Józefa Pankiewicza w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W tym
czasie poznał Mojżesza Kislinga, Jana Hrynkowskiego i Szymona Mondzaina. W 1912 roku wyjechał do Paryża,
gdzie szybko odnalazł się w środowisku artystycznym. Utrzymywał kontakty między innymi z Amedeo
Modiglianim, Guillaume’em Apollinaire’em, Markiem Chagallem, Fernandem Légerem oraz Robertem
Delaunayem. Podczas I wojny światowej przebywał w Hiszpanii, gdzie spotkał Pankiewicza i Władysława Jahla.
Po śmierci Modiglianiego w 1920 roku Zawadowski przejął jego pracownię. Należał do Towarzystwa Artystów
Polskich w Paryżu i do krakowskiego Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg”. Twórczość malarza prezentowana
była na paryskich salonach, a także na wystawach w Berlinie, Kolonii, Düsseldorfie i Monachium. Od 1938 roku
kierował paryską filią krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W jego twórczości można dostrzec wpływy Józefa
Pankiewicza i Paula Cézanne’a.