Fotografia Edwarda Hartwiga - Olgierd Buczek

Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Gdańsku (Wydział Wokalny). Podczas występów w Gdańsku Operetki Warszawskiej został zaproszony do współpracy przez jej dyrektora Tadeusza Bursztynowicza, przenosząc się do Warszawy (z powodu utrudnień meldunkowych mieszkał w Wołominie, skąd dojeżdżał do pracy przy ul. Puławskiej). Od 1956 r., po odkryciu go przez Władysława Szpilmana, współpracował z Polskim Radiem przy nagraniach archiwalnych. Występował na pierwszych Festiwalach Piosenki w Opolu (w latach 1963, 1964, 1965), a także podczas Międzynarodowego Festiwalu Piosenki w Sopocie w 1963 r., wykonując piosenkę Wieczorna fajka.

Śpiewał m.in. takie przeboje, jak: Za późno, Oczy czarne, Czy Pani mieszka sama?, Warszawski dorożkarz, Mademoiselle, Nie trzeba słów (z orkiestrą Kazimierza Turewicza). Wykonał piosenkę Co nas obchodzi w komedii Stanisława Barei Mąż swojej żony z 1960 roku na podstawie sztuki Jerzego Jurandota pt. Mąż Fołtasiówny. Występował także w NRD, ZSRR i Czechosłowacji.Związany z warszawską dzielnicą Targówek, gdzie mieszkał do śmierci.