Wymiary: 17,5 x 23,7 cm
Wystawiany
Wystawa ZZPAP, IPS w Parku Sienkiewicza, Łódź 17.12.1933-21.01.1934
Ksawery Dunikowski, Henryk Gotlieb, Karol Hiller, Władysław Jarocki, IPS, Warszawa 5-25.01.1938
Wystawa Karola Hillera i Kazimierza Libina, IPS w Parku Sienkiewicza, Łódź, 8-30.05.1938
Collages and Reliefs 1910–1945 and Hiller – Heliographs, Annely Juda Fine Art, Londyn, 30.06-2.10.1982
Présences Polonaises. L’art vivant autour du Musée de Łódź, Centre Georges Pompidou, Paryż, 23.06-26.09.1983
Constructivism in Poland 1923 to 1936, Kettle’s Yard Gallery, Cambridge 24.02-25.03.1984, Riverside Studios, Londyn, 17.04-20.05.1984, Museum of Modern Art, Oxford, 4.08-30.09.1984
Fotografia polska 1912-1948 ze zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowe, Poznań, 15.09-19.11.1995
a.r. artistes révolutionnaires de Łódź, Musée d’Ixelles, Bruksela, 17.10.2001-6.01.2002
Uśpiony kapitał, Pałac Muzeum w Wilanowie, Fundacja Profile, Warszawa 2010
Karol Hiller, Heliografiki 1932-1939, Olszewski Gallery, Warszawa, 08.12.2018-15.02.2019
Literatura
Karol Hiller: Heliografiki, Olszewski Gallery, Warszawa 2019, s. 40
Uśpiony kapitał, katalog wystawy, Pałac Muzeum w Wilanowie, Fundacja Profile, 2010, kat. 81
Materia (w) fotografii, katalog wystawy, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 2008, kat. 4
Karol Hiller 1891-1939. Nowe widzenie, katalog wystawy, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2002, kat. III, s. 131 (il.)
Z. Karnicka, Karol Hiller et les mysteres de la matiere, [w:] Vision machine. Musee des Beaux-Arts de Nantes, 13 mai-10 septembre 2000, Somogy editions d'art, Paris 2000, s. 116
A. Nakov, Hiller Heliographs, [w:] Collages and Reliefs 1910-1945 and Hiller Heliographs, Annaly Juda Fine Art, London 1982, s. 94
N. Samotyhowa, Czterej artyści w Instytucie Propagandy Sztuki, 1939, s. 9
„Forma”, nr. 2, wrzesień 1934, s. 23 (il.)
Biogram
W latach 1903-1910 uczęszczał do Rękodzielniczo-Przemysłowej Szkoły w Łodzi. W okresie 1910-1912 studiował chemię w Wyższej Szkole Technicznej w Darmstadcie. Naukę kontynuował w latach 1912-1916 na Wydziale Inżyniersko-Budowlanym Instytutu Politechnicznego w Warszawie. W 1916 został powołany do wojska i znalazł się w Kijowie, gdzie rozpoczął studia artystyczne w Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Michała Bojczuka, malarza bizantynisty. Badania nad dawnymi technikami malarskimi wykorzytał później, stosując w swoich pracach temperę ikonową. Lata Rewolucji Październikowej przeżył w Kijowie, angażując się politycznie. W 1921 powrócił na stałe do Łodzi, gdzie rozpoczął aktywną działalność artystyczną, pedagogiczną, publicystyczną i społeczną. Był współzałożycielem Zrzeszenia Artystów Plastyków (1931), członkiem ugrupowania Start i Związku Zawodowego Polskich Artystów Plastyków (od 1933). W 1928 Hiller wziął udział w Salonie Modernistów w Warszawie; w latach 1930-1937 uczestniczył w wystawach Instytutu Propagandy Sztuki w Łodzi i Warszawie. W 1932 prezentował swe prace z grupą Nowa Generacja we Lwowie i Łodzi, a w 1933 z Grupą Plastyków Nowoczesnych w Łodzi. Wykształcony w kijowskiej ASP zgłębił tajniki tradycyjnego malarstwa i sztuki ikon oraz zetknął się z rosyjską i ukraińską awangardą. Zafascynowany kubistycznym pięknem łódzkich fabryk budował nowoczesny, ekspresyjny mit miasta pracy. Stworzył m.in. serię monumentalnych linorytów przedstawiających ludzi i architekturę miasta przemysłowego. W końcu lat dwudziestych zwrócił się ku sztuce abstrakcyjnej, malując pulsujące życiem obrazy o urozmaiconej fakturze, kolorycie, bogactwie form geometrycznych, biologicznych, czy też o kosmologicznym pochodzeniu. Następnie eksperymentował z nową techniką graficzną - heliografią. W latach 30. odszedł od konstruktywistycznego, płaskiego geometryzmu tworząc biomorficzne, abstrakcyjne kompozycje bliskie niekiedy poetyce nadrealizmu; wypełniały je płynne, uchwycone w ruchu formy organiczne ("Kompozycja 205 A", 1932, "Embrion", 1933). Pod wpływem fascynacji filozofią Bergsona Hiller nasycił świat swych wyobrażeń "pierwiastkiem irracjonalnym" (Promień, 1933; "Deszcz", 1934). W obrazach figuratywnych z końca lat 30. artysta nadawał kształtom lapidarność znaku ("Robotnicy", 1938). Niektóre z późnych obrazów zyskały symboliczno-metaforyczny wymiar. Hiller był również autorem malowideł ściennych i witraży; wykonywał ekslibrisy, linoryty, litografie, plakaty i fotomontaże. Zilustrował wiele książek, m.in. zakomponował okładkę książki Ary'ego Szternfelda "Initiation a la Cosmonautique". Projektował scenografię do spektaklów teatralnych i okładki dla wydawnictwa "Renaissance" i L. Fiszera w Łodzi. Mimo krótkiego okresu działalności twórczej był niewątpliwie jednym z najbardziej utalentowanych i najciekawszych artystów dwudziestolecia międzywojennego. Twórca o niezwykłej wyobraźni, znakomicie opanowanym warsztacie i wizji plastycznej świadomej swego czasu. Otwarcie występował przeciw hitleryzmowi, za co został rozstrzelany w 1939.
