litografia, papier, 24 x 19 cm w świetle oryginalnego passe
– partout, (60 x 45 cm arkusz );
sygnowany na płycie W.H. p.ś., litografia wykonana w XIX wieku przez oficynę
muzealną „Albertina FacsImile” w Wiedniu; unikalna grafika z jedynej,
wyjątkowej edycji grafik szkoły Dürera wydanej pod koniec XIX wieku.
Wolf Huber był austriacko-niemieckim malarzem, grafikiem i
architektem, znanym jako czołowy przedstawiciel szkoły naddunajskiej. Urodził
się w Feldkirch, Vorarlberg, a większość swojego życia spędził w Pasawie w
Niemczech, gdzie pracował jako malarz nadworny. Jego twórczość obejmowała
kompozycje ołtarzowe, zwłaszcza o tematyce pasyjnej, portrety, a także liczne
studia krajobrazowe rysowane piórkiem oraz akwarele pejzażowe. Huber zajmował
się również architekturą, nadzorując budowę pałacu w Neuburg. Jego dzieła
charakteryzują się dużym napięciem dramatycznym i bogactwem emocji.
Wśród jego portretów, nieliczne przetrwały do naszych czasów. Do najbardziej
znanych należy Portret Antona Hundertpfundta (1526) oraz Portret Jacoba
Zieglera (ok. 1540). Obrazy te są cenione za ich szczegółowość i wyrafinowanie
w przedstawieniu postaci.
Wolf Huber był artystą wszechstronnym, którego prace miały znaczący wpływ na
rozwój sztuki renesansowej w regionie naddunajskim. Jego unikalne podejście do
krajobrazu i portretu pozostawiło trwały ślad w historii sztuki.
Dzieło “Głowa kobiety” autorstwa Wolfa Hubera może odnosić się do „Portretu
kobiety” (ok. 1524) Ten portret, jest przykładem umiejętności Hubera w zakresie
portretowania, znajduje się w Muzeum Albertina w Wiedniu.
