GDAŃSK. Der Polnischen Bibliothec…, tom 2

GDAŃSK. Der Polnischen Bibliothec…, tom 2, pierwsze na ziemiach polskich czasopismo historyczne, wydawane w Gdańsku w latach 1718-1719 przez Gotfryda Bogumila Lengnicha (1689-1774), gdańskiego historyka, prawnika i syndyka miejskiego; wspólnie oprawione części VI-X; 378 + 8 nlb. str., st. db./sł., brzegi kart barwione, rdzawe plamy, oprawa twarda, skórzana, z rozległymi śladami kornika i przetarciami, grzbiet z pęknięciami i ubytkami skóry, uszkodzony grzbiet ze złoconym tyt.: POLNISCHE / BIBLIOTHEC / 6 BIS 10 STUC; format 16d;

Dedykacja dla władz miasta, w tym syndyka królewskiego miasta Gdańska i wstęp, w którym autor tłumaczył, że studiujący są odpowiedzialni za swoje działania (Ich glaube daß die Studierenden für anderen verbunden seyn / den Obern von ihren Verrichtungen Rechenschaft zu geben); w części VI przedmowa (Vorrede), datowana na 1 IV 1719 r. oraz zarys historii polskiego państwa (Abriß einer Polnischen Reichs-Historie), z podziałem na dwa okresy; w części VII kontynuacja zarysu historii (Fortsetzung des Abrißes einer Polnischen Reichs-Historie), z wyróżnieniem na Periodus III, Periodus IV i Periodus V; w części VIII druga część kontynuacji zarysu historii polskiego państwa (Zweite Fortsetzung des Abrißes einer Polnischen Reichs-Historie), z podziałem na okresy (Continuation des V. Periodi, Periodus VI i Periodus VII); w części IX artykuł dotyczący odpadnięcia Prus Królewskich od krzyżackiego państwa (Abfall der Preussen von den Kreutz-Herrn); w części X rozprawy zatytułowane: Aussrichtige Vorstellung / was es mit der denen letzteren Polnischen Anforderungen gegen die Stadt Danzig vor eine Beschaffenheit habe… (na temat polskich żądań wobec Gdańska) i Erläuterung des Preußischen Canonis..; na końcu rejestr najistotniejszych spraw: Register der vornehmsten Sachen.

Gotfryd Bogumil Lengnich był autorem wielu znaczących prac historycznych, spośród których najważniejsza była 9-tomowa Historia Prus Królewskich. Jego działalność polityczna nie zawsze była korzystna z punktu widzenia polskiej racji stanu. Był rzecznikiem szerokiej autonomii Prus Królewskich. Jako luteranin uczestniczył w toruńskim zjeździe dysydentów w 1767 r., w trakcie którego zawiązana została wspierana przez Rosję konfederacja toruńska.