SZABLA SZAMSZIR, PERSJA OK. 1800 R.

dł. szabli 904 mm, dł. głowni 777 mm, szer. głowni u nasady 33 mm, gr. grzbietu u nasady 5 mm, masa szabli 595 g

R ę k o j e ś ć otwarta, oprawa stalowa ze srebrem i złotem. Jelec prosty, krzyżowy, w przekroju czworoboczny, z wąskimi wąsami i długimi ramionami, zakończonymi buławkami (jedna uszkodzona). Głowica pochylona do przodu pod kątem 90 st., nakryta srebrnym kapturkiem (naparstkiem). Trzon rękojeści z dwóch kościanych okładzin, zwężających się ku głowicy, mocowanych do trzpienia głowni trzema srebrnymi nitami. Okładziny obwiedzione srebrną, dekorowaną listwą. Jelec stalowy, z widoczną partiami złotą inkrustacją. Po obu stronach romboidalnego krzyża jelca perski znak, pierwotnie inkrustowany złotem. G ł o w n i a wykuta ze stali damasceńskiej, o dużej krzywiźnie. Obustronnie profilowana w płaskie płazy, o przekroju klinowym z młotkiem. Pióro obosieczne, sztych przygrzbietowy. Cała powierzchnia płazów z bardzo dobrze widocznym wzorem bułatu.
stan zachowania 3/4