Afisz. Do ludności żydowskiej miasta Lwowa! [23.11.1918]

Afisz. Do ludności żydowskiej miasta Lwowa! 23.11.1918.

Zawiadomienie wielkości plakatu napisane w języku polskim i wydrukowane w 1918 r. ostrzegające ludność żydowską Lwowa przed atakiem na polskie władze i wojsko. Na plakacie czytamy: „Do ludności żydowskiej miasta Lwowa! W ciągu trzech tygodni walk i Lwowa znaczna część ludności żydowskiej nie tylko nie zachowywała neutralności wobec wojska polskiego, ale często stawiała mu opór z bronią w ręku , a także zdradziecko usiłował zatrzymać zwycięski pochód naszych wojsk.Przypadki strzelania do naszych żołnierzy z zasadzki, ziewania ich wrzącym akrofem, rzucania siekierami na patrole itp. Kwatera Główna Wojska Polskiego powstrzymuje naturalny strach Polaków ludność i wojsko. Wszyscy obywatele, bez względu na wyznanie, zostali objęci ochroną prawa. W związku z tym wydano rozporządzenie o sądach i karach doraźnych. Niemniej jednak na Indianach żydowskich w ogóle spoczywa poważny obowiązek powstrzymania niektórych współwyznawców, którzy nadal zachowują się tak, jakby chcieli sprowadzić nieobliczalną katastrofę na żydowskich Indian w ogóle. Dowództwo wojsk polskich ma nadzieję, że ludność żydowska Lwowa, najpierw przede wszystkim we własnym interesie, aby ich współeksperci nie nienawidzili polskich rządów, a właściwym i lojalnym zachowaniem umożliwią władzy i reszcie społeczeństwa wprowadzenie i utrzymanie rządów opartych na prawie. Lwów, 23 listopada 1918 r. Komenda miejska i powiatowa”.

Druk jednostronny w języku polskim. Odbito w drukarni Wł. Łozińskiego.

Format:49x32,5cm. 

Stan bardzo dobry. Unikat.

"Otóż ja, po przeczytaniu wszystkich rzeczy, które są dostępne: wspomnień Obrońców Lwowa, wspomnień generała Roji, który był dowódcą odsieczy Lwowa i innych wspomnień, nie mam najmniejszej wątpliwości, że odpowiedzialność za pogrom ponosi Mączyński.

Moja teza zgadza się z tym, co znalazłem w pamiętnikach Macieja Rataja, chłopskiego wybitnego polityka urodzonego pod Lwowem:

„Widziałem p. Mączyńskiego przejeżdżającego autem przez rynek i pobłażliwie uśmiechającego się na widok scen, o których wspomniałem. Zapomnieć i darować mu nie mogę tego dnia i tego uśmiechu!”. Rataj widział Mączyńskiego 22 listopada oglądającego pogrom.

Mączyński leży na głównym miejscu na cmentarzu Obrońców Lwowa. To jest człowiek, który w pierwszym dniu pogromu z satysfakcją oglądał to, co się dzieje na rynku. Rabunki sklepów żydowskich i znęcanie się nad Żydami. I otrzymawszy od generała Roji rozkaz natychmiastowego wprowadzenia sądów doraźnych on tego rozkazu nie wykonał. Nie zrobił nic, żeby powstrzymać pogrom.

Dopiero w drugim dniu pogromu wieczorem wydał decyzję o wprowadzeniu sądów doraźnych, ale rozlepił ją dopiero na trzeci dzień, czyli 24 listopada rano.

W drugim dniu pogromu rano wydał i rozwiesił we Lwowie własną odezwę do ludności żydowskiej, która była naprawdę adresowana do Polaków i wzywała do kontynuowania pogromu! Oskarżał Żydów o to, że walczyli po stronie Ukraińców, że rzucali siekierami, lali wrzątek na polskich żołnierzy itd. I twierdził, że to co się dzieje to jest słuszny odruch ludności polskiej.

Mączyński, zakompleksiony prowincjonalny nauczyciel, podrzędny oficer armii austriackiej został wykreowany na wielkiego polskiego dowódcę, bo endecja (Narodowa Demokracja) potrzebowała bohatera, żeby zacząć grać przeciwko Piłsudskiemu".

ŹRÓDŁO:https://zbruc.eu/node/90472