Dorota Kozieradzka (1982), RAF, 2009 r.

tempera żółtkowa/płótno, 130 x 200 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrocie: Dorota Kozieradzka |
"Raf" | 130 x 200 cm | tempera żółtkowa na płótnie | 2009 R
WYSTAWIANY:
- „In dark woods" Hang-ART7 edition 17. Polska, Hangar, Salzburg, 2011

Dorota Kozieradzka jest absolwentką Wydziału Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuki Pięknych. Dyplom zrealizowała w 2007 roku pod kierunkiem prof. Jarosława Modzelewskiego, zaś aneks do dyplomu z fotografii pod kierunkiem prof. Grzegorza Kowalskiego. Artystka uprawia fotografię jako samodzielną dziedzinę sztuki, ale też jako jedno z wielu mediów, służących artystycznej wypowiedzi: „Choć najczęściej pracuję z obiektywem, mentalnie pozostaję malarką. Traktuję też fotografię jako narzędzie (podobnie jak instalację, performance, video, czy rysunek)”. Fotografia jest też źródłem refleksji o obrazowaniu zapośredniczonym: „Jak daleko leży prawda od fikcji? - zastanawia się artystka - Granicę tę swobodnie przesuwam. Czy to, co wyobrażone, przywiezione zza tej granicy, nie wygląda na prawdziwe? Czy obiektywne fakty przemienione w materię sztuki nie zostają przez nią zuniwersalizowane lub wręcz zmitologizowane?”. Obrazy Kozieradzkiej są grą z iluzją i „prawdą”. Jej hiperrealistyczne obrazy z cyklu „Zawieszenie lotów” czy „Pomniki” przedstawiają obiekty faktycznie istniejące. Malarka pieczołowicie odtwarza szczegóły ich wyglądów. Jednak nagromadzenie tychże, a niekiedy umieszczenie przedstawionych obiektów w okolicznościach im obcych, sprawia, że obraz ma niewiele wspólnego z renesansową ideą okna na rzeczywistość, a raczej nasuwa skojarzenie ze sztuczkami prestidigitatora. Malarstwo Kozieradzkiej jest przez to na wskroś współczesne - za pośrednictwem obrazów artystka zadaje filozoficzne pytania, podważa schematy percepcji/obrazowania, (re)interpretuje rzeczywistość.