Świecznik chanukowy świątynny

mosiądz srebrzony; wys. 147,5 cm, szer. 70,5 cm, średnica stopy 24 cm.
Europa Środkowa, 2 ćw. XX w.
Kolista, dzwonowata, profilowana stopa; trzon w dolnej partii 6-granny, rozbieżny, w górnej tralkowy, podtrzymujący płytę z reliefowym, aplikowanym przedstawieniem pary kroczących lwów zwróconych ku sobie. Wyżej ażurowa struktura z płaskich listew podpierająca wydłużoną, prostokątną rynienkę z umieszczonymi symetrycznie ośmioma cylindrycznymi palnikami oliwnymi; pomiędzy nimi pośrodku - tzw. szames - ruchome naczynko do nalewania oliwy, w kształcie walcowatego dzbanuszka z ukośnym, rurkowym dziobkiem i C-kształtnym uchem, z pokrywką zwieńczoną otwartą księgą.
Chanuka - jedno z ważniejszych świąt żydowskich - trwające 8 dni Święto Świateł, w czasie którego codziennie zapala się kolejną świecę lub lampkę, aby uczcić zwycięstwo Machabeusza na wojskami syryjskimi w 165 r. p. n. e. i oczyszczenie Świątyni w Jerozolimie z ustawionych tam posągów obcych bóstw.